Αντιμετώπιση κατακλίσεων
Κατάκλιση ονομάζεται η απώλεια ιστών σε περιοχές του σώματος η οποία οφείλεται στη συνεχόμενη εξωτερική πίεση από κάποιο σκληρό υλικό ή στη συνεχόμενη εσωτερική πίεση από κάποιο οστό. Συναντώται συχνότερα σε ασθενείς οι οποίοι είναι μεγαλύτερης ηλικίας και βρίσκονται κατακεκλιμένοι σε κρεβάτια νοσοκομείου ή γηροκομείων, σε κατ’ οίκον νοσηλεία ή σε αναπηρικά καροτσάκια. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν κατάκλιση όπως οι ημιπληγίες, οι τετραπληγίες, η διανοητική καθυστέρηση που συνδυάζεται με προβλήματα κινητικότητας, η παθολογική παχυσαρκία, η ανορεξία και λοιπές άλλες σοβαρές διατροφικές διαταραχές.
Οι κατακλίσεις κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την έκτασή τους, τη σοβαρότητα τους, το βάθος στο οποίο εκτείνονται και τη νέκρωση των υποκείμενων μυών, τενόντων, οστών και αρθρώσεων.
Η αντιμετώπισή τους γίνεται συνήθως με περίθαλψη σε νοσοκομείο ή κλινική. Η πρόληψη της επέκτασής τους είναι ιδιαίτερα σημαντική και απαιτεί φυσιοθεραπεία, ειδικά στρώματα, εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, στοχευμένη διατροφή, εντατική περιποίηση του δέρματος και συχνούς χειρουργικούς καθαρισμούς.
Στις βαθιές και εκτεταμένες κατακλίσεις η πλαστική χειρουργική μπορεί να προσφέρει την οριστική σύγκλειση των τραυμάτων με το σχεδιασμό ειδικών έξυπνων χειρουργικών κρημνών από μυς και υποδόριους ιστούς οι οποίοι μεταφέρονται από υγιείς γειτονικές περιοχές.
Ο πλαστικός χειρουργός συντονίζει όλη την ομάδα των ειδικών ιατρών και θεραπευτών που σχετίζονται με τη θεραπεία μιας κατάκλισης και επιλέγει το χρόνο και τον τρόπο που θα πραγματοποιηθούν οι χειρουργικοί καθαρισμοί των νεκρωμένων ιστών αλλά και η ολοκληρωτική σύγκλειση του ελλείμματος που έχει δημιουργηθεί.
Πολλές φορές η θεραπεία είναι μακροχρόνια και απαιτεί επιμονή και υπομονή από τον ασθενή και το συγγενικό περιβάλλον αυτού.
